Het is begonnen, tempels, olifanten, tuk-tuks

Eindelijk!! We zijn in Cambodja, Phnom Penh wel te noemen! Een hele rit vooraf gegaan. Mahan Air, met de overstap in Iran, wat overigens goed is verlopen. Echter moest ik wel met een hoofddoek rondlopen en keken alle mannen mij alsnog aan alsof ik naakt rondliep. Maar goed. Aangekomen in Bangkok veel te lang gewacht op de pick-up service van het hoteltevergeefs. Op het vliegveld hulp gevraagd maar achteraf bleek dat ze net deden alsof ze belden en toen wij weg waren snel belden dat we met de taxi naar het hotel toe gingen en tegen ons zeggen dat er geen gehoor was :S!

Aangekomen direct het bed ingevlogen. In het vliegtuig wel geluk gehad (geen luxe a la tv scherm of ook maar iets van tv, dus toen snel met Rob, beide een rij van 4 stoelen ingepikt zodat we lang uit konden liggen voor een goede slaap in hoeverre dat mogelijk was).
Rob kreeg in de tijd, dat ik lag te pitten een heerlijke massage van een oma, nee geen happy-ending voor hem haha. Hij helemaal blij, vervolgens om 10 uur wakker geworden in de avond(!), dinner gehad en daarna wederom het bed ingedoken. De dag erop nog een beetje aan het zwembad relaxt en toen de vlucht naar Cambodja genomen. Aangekomen WEER! 2.5 uur gewacht op een taxi. Gezien het regenseizoen kon de pick-up service niet naar het vliegveld komen, vanwege het verkeer en de overstroomde wegen.

Aangekomen meteen alles geregeld voor de rit naar Siem Reap, bus en hotel. Met korting gezien de pick-up service ontbrak. Daarna wat gegeten en een heerlijke massage gehad. Waarbij ik en de masseurs nog dubbel hebben gelegen, gezien Rob al lag te ronken voordat de vrouw ook maar iets van de massage kon doen :) haha. De eerste avond afgesloten in een bar, waarbij we voordat we konden gaan zitten warden vergezeld door 2 vrouwen. Al snel bleken het prostituees te zijn die even wat geld binnen dachten te halen. Rob zat daar total geshockeerd en ik zat ernaast terwijl een ander meid een poging waagde voor een flirt met mij :S. Nog nooit zo snel een biertje gedronken en haast gehad om ergens weg te komen. Heel apart zelfs hier, dacht dat het vooral in Thailand heerste, zie je oude mannen met te jongen meiden weglopen (in de bar aan de pooltafel zat een studentje met een jonge vrouw en een 70-jarige backpacker JAK!).

Vandaag zijn we vroeg op gestaan om Phnom Penh te verkennen, ondanks de tegenslagen van de pick-up service hebben we gisteren door de rit naar het hotel vanaf het vliegveld een leuke tuk-tuk driver op kunnen pikken. Voor $ 12,- heeft hij ons de hele dag rondgereden en heeft hij ons alle high-lights laten zien van Phnom Penh.
Begonnen met een breakfast stop, was tevens gedropt (heerlijk mam ik hoef niet meer te wassen!). Begonnen bij Wat Phnom, Rob zijn eerste ervaring gehad met een olifant, hij wist niet wat hij mee maakte en het take-away ontbijt benuttigd in het park. De tempel was voor mij niet bijster bijzonder, teveel tempels gezien denk ik met Lijn afgelopen jaar in Indonesië maar het hoort erbij!

Daarna doorgegaan naar de shooting range waarbij Rob zijn eerste ervaring heeft gehad met een pistool (hopelijk ook de laatste) hij meent er 6 van de 7 raak te hebben geschoten, ik begreep er 6 van de 7 te hebben misgeschoten. Maar laten we zeggen dat dit keer mijn luisterend oor niet optimal aan het werk was;)!
Ik zou ook 1 keer schieten, maar vond het niets, dus ik heb heel sexy en fraai geposseerd met het pistool. Zal kijken in hoeverre het mogelijk is om foto’s te uploaden. Weet niet hoeveel ruimte ik heb en hoelang het duurt.

Daarna zijn we door gegaan naar de Killing Fields of Choeung Ek. Gekkenhuis, werkelijk waar net een concentratiekamp. Massagraven, mensen kwamen binnen met de gedachten dat ze gingen werken. Echter moesten velen hun eigen graf graven en zagen ze hun babys met het hoofdje tegen de boom aan worden geslingerd (kostte minder geld en ging makkelijker en sneller). Overal zag je kuilen waarin honderden mensen zijn vermoord. Het is zelfs zo erg dat als je loopt je nog kledingstukken uit de grond ziet steken van de overledenen. De botten niet te vergeten! Nieuwe botten en kledingstukken komen bovendrijven tijdens het regenseizoen, wat het nu dan ook is, door de modder.
In het midden staat een monument met daarin allemaal schedels en onderop kledingstukken. Ongelovelijk, er zijn meer dan 20.000 mensen in dit ‘kamp’ vermoord onder het Regime van Pol-Pot. Vooral veel rijken en geleerden en vele armen. Gezien het regime streefde naar een gelijkheid en de onderlaag en de bovenlaag van de bevolking hier niet thuishoorde. Tevens warden er, zoals eerder gezegd ook de babies en kinderen vermoord. De gedachtengang hierbij was, waarom niet beginnen met de wortel van de stroom. Zodat het helemaal wordt uitgeroeid. Totaal zijn er meer dan 2 miljoen mensen vermoord in Cambodja. Zo was de bevolking uitgedunt van 7 naar 2 miljoen. Het erge is nog dat de hoofd officier pas in 1999 is opgepakt en 20 juli a.s. pas te horen krijg wat voor een straf hij krijgt. De officieren onder hem, lopen nog vrij rond, met als reden dat ze wel moesten en dat ze dit niet vrijwillig deden. Terwijl ze toch honderden onschuldige mensen hebben vermoord.
Erg indrukwekkend, met een naar gevoel vertrokken. Hoe heeft dit zo ver kunnen komen?

Daarna naar de Russian Market geweest, niet zoveel bijzonders, de electriciteit viel halverwege uit waardoor alle waaiers kapot waren. 3 korte broeken gekocht, ja Daan weer meer gewicht;), jurken zijn niets.


Vervolgens naar Tuol Sleng museum gereden, dit was eerder een middelbare school wat is overgenomen en iedereen is vastgehouden. Dit is de ergste gevangenis, vooral de torture rooms, onder het regime van Pol-Pot. Honderden kinderen (12-15 jaar) zijn er vermoord. Je kunt er gewoon rondlopen, van de buitenkant is er niet zoveel te zien, klimrekken etc. Maar als je goed naar de gebouwen kijkt zie je al snel de tralies en het prikkeldraad overal. Je loopt alle klaslokalen in waar je verhalen leest van overlevenen en hoe het era an toe ging. Zo loop je bij aankomst meteen tegen een soort van galg aan, wat de functie had om de prisoners omhoog te takelen, handen achteren vastgebonden, totdat ze buiten bewust zijn waren. Als ze buiten bewust zijn waren, was het een teken dat ze weer naar beneden konden om vervolgens in een ton vol water te worden gehouden.
De gevangenissen zijn ongeloofwaardig, de apparaten die ze ook gebruikten, dit gaat van een kamer, tot een bijl, tot een knijptang om de nagels eraf te halen. Tot soort van bakken waarin ze onder water werden gehouden tot ze stierven of buiten bewust zijn waren. Ik probeer wat foto’s toe te voegen.
Wederom een grote impact, vooral na het bezoek van de killing fields of Choeung Ek.

De dag afgesloten, qua trip met een bezoek aan de Silver Pagoda. Dit is een tempel met een budha dat is gemaakt van 90kg puur goud en 9584 diamanten !!! Ik dacht heel even misschien past het in mijn backpack, maar nee;). Tegenover staat het independence monument. Te midden van de drukke, overvolle wegen.

De eerste paar dagen weinig last gehad van een jetlag, wel een lichte verkoudheid, grote kans dat dat komt door de overgang van Airco naar het warme vochtige weer. Alhoewel ik er steeds meer aangewend raak is het nog altijd een verkoeling om weer de tuk-tuk in te stappen voor een lichte frisse wind (het is hier 32 graden). Ja mam, ik zweet de kilo’s eraf;)!

Voor de rest doet het mij erg denken aan Indonesië, nog steeds de popcorn stalletjes vol eten, afdingen, rommelig verkeer, tuk-tuks, veel scooters (1 meisje zagen we slippen en op de grond gaan, gelukkig dit keer wel een helm), onwijs veel te zien, vriendelijke mensen, vrolijkheid, relaxtheid ondanks de chaos.

Ja, ik voel me weer helemaal thuis!

Ik houd jullie op de hoogte, sorry als ik nu al begin met te lange verhalen, maar zoveel gezien, indrukken opgedaan alsnog nu veel te kort en bondig beschreven.

Liefs Leonie, vanuit een zonnig en zeer warm Cambodja.

Ps. Holland is nu aan het spleen, ga kijken of ik wat kan peilen op internet. Heb wel de nederlaag van Engeland kunnen zien Mwahaha.
Psps. Lijn ook hier hebben ze cha-cha’s ik zat vanmiddag weer te wiebelen boven een gat in de grond, toen ik een plof naast mij hoorde. Blijkbaar vallen ze nu ook al van het plafond!