Battambang; bambootrain&paardrijden in Siem Reap!

Eindelijk sinds een hele lange tijd weer een up-to-date van mij! Veel gezien en gebeurd. Ik probeer gezien mijn situatie (leg het nog wel uit) kan ik nu niet veel doen en heb ik de tijd om alle verhalen bij te werken;). Mijn laatste ervaringen in Cambodja was in Battambang.

Na Siem Riep zijn we naar Battambang vertrokken, de 2 na grootste stad van Cambodja, 4 uur vanaf Siem reap. Om 6 opgestaan om 6.45 uur te worden opgehaald, maar nee hoor. 2 uur later nog niemand te bekennen. Organisatie gebeld, ene keer kenden ze ons niet, de keer erop konden ze ons hotel niet vinden, toen was het verhaal dat wij er niet stonden en de andere 2 keer hingen ze gewoon midden in het gesprek op. :) welcome in azie zouden de meesten dan zeggen. Wij een hotel gastje gevraagd ze te bellen, wat een stuk vlotter verliep. 10 minuten later werden we namelijk opgehaald :)!

Aangekomen werden we al opgewacht door de pick-up service van ons hotel. De bussen zijn hier overigens prima beetje spanje bus idee. Bij lunch een engels meisje, gemma, weer ontmoet die we eerder in Pnhom Penh bij de killing fields hadden ontmoet. Al snel hadden we een trip geregeld voor die middag voor de bamboo train. Dat is een geweldige lokale trein, in hoeverre je het een trein kunt noemen, die niet al te lang meer zal bestaan gezien de overheid het wilt gaan verbieden.
Er is namelijk een treinrail in Battambang die misschien maar 1 keer per maand wordt gebruikt, de overige tijd gebruiken locals het voor hun eigen vervoer. De trein bestaat uit een mat met daaronder 4 wieltjes en een motor, met oorsprong; de scooter;). Het klinkt als een brakke trein wat het eigenlijk ook best wel is, als er namelijk een tegenligger is moet diegene met het lichtste gewicht zijn trein afbreken zodat de andere trein er langs kan gaan (foto's zie hieronder!).

Aangekomen in een klein dorpje met de bambootrain, werden we door een vrouw rond geleid door haar huis en het bedrijf. Waar ze bakstenen op de ouderwetse manier maken. Het proces van uit de grond hakken, de klei in een speciaal apparaat stoppen zodat het de vorm van een baksteen krijgt, daarna wordt het in een gemaakte aziatische oven gelegd en dan worden ze gedroogd voordat ze kunnen worden verkocht. Na afloop is mijn verslaving dan ook begonnen aan de bananenkoekjes die de vrouw uit begon te delen. Typisch aziatisch, bananen die ze in de tuin hebben worden in dunne reepjes gesneden en in de zon gedroogd om ze daarna nog met suiker te besprenkelen. Ga ik zeker proberen te maken in Nederland!

Die dag ook nog een amerikaanse jongen ontmoet die aan het rondreizen was na een jaar te hebben gewerkt in china. Die avond de wedstrijd duitslang-argentinie gezien, als ik het goed heb in een lokale bar. De bar hadden ze zelfs geopend voor ons. Daarna naar DE club van Battambang geweest met onze tuk-tuk driver. Die de avond van zijn leven had, hij is 26 en is in zijn leven maar 3 keer in die club geweest. Zelfde verhaal, backpackers die hem een leuke avond uit bezorgen. Aangekomen dachten we dat er niets te doen was en mr. rich (tuk-tukdriver) zei neeeee 1000 people. Wij hoorden geen muziek niets maar dachten achw e zullen zien. Binnenkomst werden we begroet door een rij aziatische vrouwen dat het welkomscommitee voor moest stellen en toen we de deuren naar ''de zaal'' open deden wisten we niet wat we mee maakten. Honderden aziaten op aziatische muziek, hippe aparte danspasjes en een aziatische sfeer. De club zag er super modern uit en hebben een top avond gehad met de groep (gemma, rob ik, amerikaanse gast en nog wat jongens van ons hotel die mee kwamen met onze tuktukdriver). Gezien wij de enige blanken waren, kregen we zelfs een soort van prive service, ik moest naar de wc en werd begeleid en weer terug naar onze plaats begeleid. We gingen de dansvloer op en iedereen gaapte ons aan en maakte plaats. Voelde vreemd maar al gauw stonden we gezellig met de locals te babbelen.

De dag erop werd ik wakker gemaakt door Rob die in een of andere uber happy mood was en rond stond te springen. Dat terwijl hij die avond daarvoor, voor het slapen gaan zelfs de vloer rondom het bed in stond te sprayen met de muggenspray en het zeer laat was (4 uur), gaan hier bijna of eigenlijk niet meer uit dus dat is voor ons vrij laat.
2 uur later stonden we beneden klaar om een dag-trip te doen waar we naar wat dorpjes en farms zouden gaan. Zo hebben we gezien hoe men sticky rice maakt, cambodiaanse noodles en de rijst pannenkoeken (zo noem ik ze even), je kunt het vergelijken met de krokante laag van de loempia. Daarna op naar de crocodille farm, die tot rob zijn grote !! spijt gesloten was. Een of andere local vindt het leuk om 100 crocodilles in zijn achtertuin te houden haha!

Na een lange lunch op naar de killing caves. Dit keer geen fields maar de caves! Ook wel de Phnom Sampeau, (Sailingboat mountain). Dit bestaat uit een berg met 3 grotten op een heuvel, met veel tempels. De meesten zijn wel vernietigd door de Kmer Rouge, maar worden door alle giften daar waar mogelijk weer gerestaureerd. Het ongelovelijke aan de berg zijn de grotten waar onwijs veel mensen zijn vermoord door de Khmer rouge. De botten en schedels zijn bij elkaar 'gesprokkeld' en in een kooi bewaard wat nu een monument is. Zo zijn we ook naar de grot geweest waar vooral kinderen in werden geduwd. Gezien het te duur was om kogels te gebruiken en het teveel tijd kostte om iedereen de grot in te duwen en daarna eventueel nog te moeten schieten, misschien overleefden ze de val. Werden honderden locals onderin de grot vast gehouden en stierven ze door honger.
Erg intensief en pijnlijk om het allemaal te horen van een local. Ongeloofwaardig gewoon, hoe men was in die tijd en zo lang geleden is het nog niet eens.

Zijn natuurlijk nog wel gaan genieten van het uitzicht wat super was! Dit was toen je bovenop de heuvel stond. Als afsluiting zijn we rond 6 uur, zonsondergang, voor een grot gaan staan waar miljoenen vleermuizen naar buiten kwamen. De dag afgesloten met een drankje op het dakterras met Gemma, gezien wij de dag erop weer vertrokken naar Siem Reap.

Voor onze laatste dag in Siem Reap hadden we besloten om een belachelijk luxe hotel te boeken. Nou voor een backpacker;), eindelijk weer een zwembad en een aziatische bungalow in moderne stijl. Aangekomen de middag doorgebracht in het zwembad en genoten van een niet zwetende puffende door hitte middag. Heerlijk, rob had zijn ultime vakantie gevoel toen hij onder de waterval stond en ik toen ik in een ligstoel aan het genieten was van mijn boek.
Einde van de middag wilden we nog een kook cursus volgen, bleek dat dat allemaal in de middag is gezien de kok in de avond te druk is (natuurlijk! stom niet aangedacht). Ging dus niet door maar toen kwam Rob opeens aan met een folder om te gaan paardrijden. Hij weet dat dat een van mijn grootste liefdes is, zo gezegd zo gedaan. Gebeld en een half uur later stonden we naast de paarden op een enorme ranch. Niet te geloven ik heb nog nooit in Azie zulke goede verzorgde paarden gezien. Ze hadden allemaal een enorme stal, krijgen elke dag rijst (we zijn tenslotte in azie) te eten met groenten en hadden ieder een waaier!!! in de stal aan het plafond hangen hahaha.
Wel gelogen dat rob 90 kilo is terwijl hij meer weegt, maar anders mocht de rit niet doorgaan. Voor we het wisten stonden we temidden van dorpjes waar kinderen naar ons zwaaiden en ons achterna renden terwijl wij met onze gids te paard verder gingen. Een super mooie zonsondergang gezien in een groot veld. De terug weg nog een gallopje gedaan, waarbij rob niet wist wat hij meemaakte (2e keer voor hem te paard), maar hij vond het allemaal prima en geweldig! GEzien hij geen idee heeft hoe hij moet sturen, liepen wij heel mooi om de plassen heen en hij galloppeerde er met een enorme sprint door heen.

Onze avonturen van Cambodja hebben we afgesloten in de bar waar Angelina Jolie eerder kwam toen de Tomb Raider werd opgenomen (weet niet of ik het al eerder heb verteld) met een borrel met Gemma. De dag erop eindelijk naar Laos! Lekker luxe met het vliegtuig, gezien we hadden besloten alleen Noord Laos te doen, aangezien we maar 2 weken hebben en je die tijd al meer dan nodig hebt in het noorden. Wisten niet wat ons te wachten stond, maar meer dan genoeg goede verhalen gehoord.

Ik zal kijken of het lukt om veel foto's te uploaden.

Kus Leonie en Rob