Home sweet home

20-08-2009

Na het afgelopen berichtje is er eigenlijk niet zo heel veel gebeurt. We hebben de onafhankelijkheidsdag in Jakarta nog meegemaakt, hierbij hadden we besloten daar ver uit de buurt van te blijven aangezien de eerdere bomaanslagen. Op de dag zelf nog wel in delen van Jakarta geweest, maar het viel ons niet echt op dat het een feestdag was ofzo.
Heel anders dan wij het gewend zijn met bijvoorbeeld koninginnedag ofzoiets.
Laatste paar dagen niet zo heel veel gedaan, vooral de MC Donalds laten bezorgen en nog wat shoppen en her en der een massasge genomen (nu kan het nog).

Toen in de avond op de laatste dag naar het vliegveld van Jakarta gegaan waar onze reis nog niet zou eindigen, we vlogen namelijk door naar DUBAI!!! Daar zouden we een stop hebben van 9 uur waarbij we Dubai in konden gaan.
Een kans die we niet mis wilden lopen (daarnaast scheelde het ons ook 100 euro om zo’n lange stop te hebben, geen problemossss dus).

Daar eenmaal aangekomen zagen we al vrij snel dat we te bloot gekleed waren, mannen keken ons vreemd aan en om ons heen zagen we mannen met gewaden (zelfs de stewards liepen er zo bij) en vrouwen met alles bedekt. Gelukkig waren Lijn en ik voorbereid en hadden we een hoofddoek gekocht (fotos hiervan komen nog).

Lijn heeft me nog laten schrikken toen ze uit het niets zei wat heeft die vrouw nou? Had ze een stalen beugel voor haar gezicht op haar voorhoofd en voor haar mond. Zodat andere mannen haar niet zouden zoenen/zien. Belachelijk.
Als je als vrouw bent geboren in Dubai beteken je denk ik net zoveel als een hoop afval. Waar af en toe kinderen uit springen :S.

Op het vliegtuig 2 nederlanders ontmoet waarmee we uiteindelijk een auto hebben gedeeld om wat te zien van Dubai. De prijzen waren belachelijk families en vrouwen krijgen een hoger tarief in de taxi en mannen, natuurlijk, het goedkoopste.

Uiteindelijk dus auto plus chauffeur gehad voor 3 uur voor zon 15 euro p.p. Daarnaast zaten we in een asociale auto, het leek op een limo. Geblindeerde ramen, leren bekleding e.d. Noem het maar op.

Toen we Dubai in gingen (vanuit het vliegveld) kregen we al snel een klap. Het is daar niet leuk om naar buiten te gaan (nu snappen we waarom men daar bushokjes heeft met airco) je krijgt een klap dat is niet normaal van de warmte.
Vandaar dat je overdag ook niemand op straat zit en het s’avonds begint te leven.

Dubai heeft werkelijk waar alles, een indoorski hal shoppingmallen heb ik jou daar. Alles wat je je maar kunt bedenken is er.

Met de auto wat stops gemaakt bij;
Burj Al Arab, dat grote wereldberoemde, enige 7-sterren hotel. Waarbij de goedkoopste kamer 820euro tot 6000 euro per nacht is en de duurdere 15000 per nacht en de 2 koninklijke penthouses voor 40.000&50.000 per nacht.
Burj al Arab heeft een dresscode; kledingstukken als T-shirts, spijkerbroeken, korte broeken en sportkleding zijn niet toegestaan.
De duurste kamers zijn voorzien van een privé-lift en een privé-bioscoop.
Op de 18e verdieping bevindt zich een kuuroord, waar onder meer een kaviaar-behandeling mogelijk is.
Vrij onwerkelijk allemaal.
Jumeirah Mosque
Burj Dubai
Grand Mosque
Palm Jumeirah (de palmeilanden)
En nog naar een ouderwetse stad geweest.
Ik ga alles niet omschrijven, ik laat wel wat foto’s z ien zegt jullie wat meer dan.
Tijdens de autorit werd ik een beetje misselijk, waarschijnlijk door de klap van de warmte telkens (auto inairco, auto uitwarmte a 45graden), dus uiteindelijk besloten in de auto te blijven waar ik tijdens het rijden ook nog eens in slap ben gevallen (waarschijnlijk de vermoeidheid van de vlucht en alles).

Oh ja ik ben ook nog de zee ingewandeld, wat vrij warm is. Ik denk iets van 30 graden ofzo (voelt als Jacuzzi). Best apart en niet echt een verfrissing zoals je zou verwachten.

Toen we alles hadden gezien konden we weer terug naar het vliegveld. Daar aangekomen had Lijn moeite met de Duane, ze herkenden haar niet in het systeem (de stewards spleen daar het ball-shoot-game op hun pc) en uiteindelijk werd ze doorverwezen naar een andere man die meteen een stempel in haar paspoort zette.

Woep daar gingen we dan opweg naar Nederland. Daar aangekomen en wachtend op de koffers, zag ik mijn ouders al staan springen voor de schuifdeuren en roepen. Mijn moeder met een ballonnen hart met ‘I love you’ en mijn vader met drop. Een warmer welkom had ik niet kunnen hebben.

Daarna was het weer een feit van acclimatiseren, de eerste 2 nachten wakker geworden met een raar gevoel. Waarom heb ik een dik deken? Ik was gewend om onder een Sarong (dunne doek) te slapen. Waarom is het donker? En in de schrik Lijn proberen te roepen, terwijl ik alleen op mijn kamer lag bij mijn ouders. Helemaal gedessorienteerd.

Het weer zat gelukkig wel mee dus daar heb ik nog vollop van kunnen genieten:)!

De reis is ten einde gekomen, maar ik 1 ding weet ik zeker. Het was een onvergetelijke reis en ervaring.
Het reizen kriebelt nu in mij en over een paar weekjes is het alweer zover en dan ga ik beginnen met mijn Minor in Cork. Waar ik ongeveer 4 maanden ga zijn.
Maar nu eerst genieten van Nederland, het weerzien van mijn vrienden en familie.

Tot slot raad ik iedereen aan om in Indonesie te gaan backpacken of op vakantie te gaan;
Ik ben mijn hart verloren aan de cultuur, de warmte, de bevolking, de sfeer, kortom; alles aan Indonesie!